Happy End

Αγάπη μου,
αφού και οι δυο μας είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό
που πλάθονται τα όνειρα,
μοιραία κάθε απόγευμα χάνουμε
το τρένο της μέρας.

Το ξέρουμε και οι δύο
πιασμένοι χέρι – χέρι
στα πίσω καθίσματα άδειων σινεμά
με την πλάτη στον τοίχο
και το βλέμμα στον παράδεισο•
το happy end είναι ένα
απάνθρωπο εφεύρημα του σκηνοθέτη
και τίποτα παραπάνω.

Πιάνω το χέρι σου
μα εσύ βλέπεις αλλού.
Φωνάζω μέσα στα αφτιά σου
μα εσύ δε με ακούς.

Ο μόνος εχθρός του έρωτα είναι ο χρόνος.

1 σχόλια:

e. είπε...

~poly wraio!

Δημοσίευση σχολίου