Αίσθηση

Στο τέλος της μέρας

ένα κύμα – σχεδόν ανεπαίσθητο –

χαϊδεύει το βλέμμα μου.

Η προέλευση άγνωστη.

Περνούν μερικά λεπτά

και μια μυρωδιά καμένης άνοιξης

φτάνει στα ρουθούνια μου.

Ο εγκέφαλός μου νιώθει

τις πρώτες οδύνες του τοκετού.

Μια μορφή για λόγο σχηματοποιείται

μα αμέσως χάνεται

σα σύννεφο.

Στο τέλος της μέρας

αυτή η αίσθηση

με κρατάει ακόμα ξύπνιο.

Κάτι σαν να ψάχνω στη μέρα που έρχεται.

Κάτι σαν να άφησε στις νωπές πατημασιές της

η μέρα που φεύγει.