Που πήγε η αξιοπρέπεια ρεεεεεεεεεεε;

Αν υπάρχει κάτι που θαυμάζω στο αναρχικό κίνημα της μεταπολίτευσης είναι ότι ήταν ένα κίνημα αυτοθυσίας. Οι αναρχικοί κυνηγημένοι από το κράτος και την αριστερά διεξήγαν για 30 χρόνια ένα λυσσασμένο αγώνα χωρίς καβατζές. Μερικοί δεν άντεξαν και έφυγαν νωρίς, άλλοι τρελάθηκαν. Βρέθηκαν με ανιδιοτέλεια και χωρίς κομματικές υστεροβουλίες στο πλευρό των εργατών στα καταλυμένα εργοστάσια της μεταπολίτευσης, στο πλευρών των κρατουμένων στα κολαστήρια της δημοκρατίας, στο πλευρό των μαθητών, των τσιγγάνων, των μεταναστών στο πλευρό των ναρκομανών και των ομοφυλοφίλων. Πάλεψαν με πάθος κάθε φορά που το κράτος αποφάσιζε να φυλακίσει έναν από αυτός. Ο αγώνας τους ήταν ανειρήνευτος και μαγικός. Πολλές φορές αδιέξοδος, χωρίς σχέδιο και προοπτική, αλλά ένας αγώνας που συμπυκνώθηκε τόσο εύστοχα στο σύνθημα «Αντίσταση – Αλληλεγγύη – Αξιοπρέπεια». Τρεις λέξεις από Άλφα χαρακτήρισαν ένα κίνημα που δεν ξεπουλήθηκε και δεν συμβιβάστηκε ποτέ με την εξουσία. Ούτε και τότε, στα 1981, που η «αλλαγή» έγινε η ελπίδα και η ταφόπλακα της αριστεράς. Οι αναρχικοί ήταν οι μόνοι που αντιστάθηκαν στο ψέμα της.

Τα χρόνια πέρασαν. Το αναρχικό κίνημα βρήκε από την αφάνεια και μπήκε στο προσκήνιο. Οι αναρχικοί βρήκαν βηματισμό, άρχισαν να οργανώνονται, να παλεύουν με σχέδιο και όραμα, να διεκδικούν και να πορεύονται χωρίς εμμονές. Οι αναρχικοί έγιναν αγωνιστές! Το έπιασαν οι αλεπούδες της αριστεράς. Ο Αλέκος το είπε ξεκάθαρα «η πρωτοπορία της νεολαίας πάει στον αντιεξουσιαστικό χώρο». Το ακούσανε και τα νούμερα του μεταμοντέρνου σταλινισμού και είπαν «αχ! Πως θα προσεγγίσουμε τι νεολαία; Αφού η νεολαία πάει με τους αναρχικούς ας υιοθετήσουμε τα συνθήματα των αναρχικών»[1]. Αυτό είπαν αλλά έλα που αυτό το «αξιοπρέπεια» δεν τους καθόταν καλά. Και που να τους κάτσει αφού εδώ που τα λέμε δεν διαθέτουν και πολύ από δαύτη. Και έτσι αποφάσισαν να ξεπουλήσουν την «αξιοπρέπεια» και να βάλουνε στην θέση της την παπανδρεϊκή «αλλαγή» ελπίζοντας ότι εν έτη 2010 θα παίξουν το ρόλο του Ανδρέα.

Είναι καιρός που δεν μπορώ να αποφασίσω αν είναι πιο άθλιος ο καιροσκοπισμός τους ή η αισθητικής τους. Διακοσμούν του χώρους τους με κολάζ από το κίνημα των Ζαπατίστας, αποσιωπώντας φυσικά προς παραπλάνηση της νεολαίας ότι δεν έχει τίποτα μα τίποτα κοινό η εξεγερμένη αξιοπρέπεια με το σταλινικό ολοκληρωτισμό, γεμίζουν τους δρόμους με ανόητες εξυπνάδες τύπου «έξω το ΔΝΤ», «έξω η ΕΕ» ή το ανεκδιήγητο «βουλευτές ψηφίστε όχι» νομίζοντας ότι είναι το ΠΑΣΟΚ του 74 και ο κόσμος τσιμπάει με τέτοιες μπαρούφες.

Έχετε χάσει, κύριοι, κάθε επαφή με το μέτρο. Αποφασίσατε στην θέση της «αξιοπρέπειας» να βάλατε την «αλλαγή». Σας ταιριάζει. Όπως σας ταιριάζει το ψέμα, η εξουσία, η ασχήμια. Να την χαίρεστε λοιπών…


[1] ακριβώς το ίδιο είχε κάνει και ο Λένιν το 1917 όταν υιοθέτησε το σύνθημα των αναρχικών «όλη η εξουσία στα σοβιέτ». Φυσικά στην συνέχεια κράτησε την εξουσία για την πάρτη του…

1 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τι ειναι ρε παιδιά αυτό το τρίπτυχο που λέτε; Η "αδιαίρετος αγία τριάδα" που δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πχ τις δύο λέξεις χωρίς την τρίτη;;; Copyright έχουν οι λέξεις; Αν πεις "θέλω αλλαγή" είσαι πασόκος; Μήπως ξέρετε ότι το "αλλαγή" ή "δημοκρατική αλλαγή" κλπ ήταν συνθήματα του επαναστατικού κινήματος από τις δεκαετίες 40 και 50; Από την άλλη: Αν μιλήσεις για "αξιοπρέπεια" σημαίνει ότι κλέβεις κάποια λέξη του αναρχικού χώρου; Μην τρελλαθούμε τελείως. Ή μήπως στέκει ότι κάποιος φοβήθηκε να πει τη λέξη "αξιοπρέπεια" γιατί είναι πολύ επαναστατική και την αντικατέστησε με μια άλλη; Δε νομίζω ρε παιδιά, μην φτιάχνουμε μύθους από το πουθενά. Ούτε η πολιτική αντιπαράθεση είναι ζήτημα κατοχύρωσης κάποιων copyright ή know-how... Ή μήπως οι ζαπατίστας είναι "ιδιοκτησία" κάποιου συγκεκριμένου ιδεολογικού χώρου; Δεν καταλαβαίνω...

Δημοσίευση σχολίου