Μαθήματα Aυτομόρφωσης 
πρώτος κύκλος: ψυχανάλυση και πολιτική
Μάθημα Πρώτο: Εν αρχή ην η Άννα – B’ μέρος

A' Mέρος εδώ

Fallen Art




Ο σύγχρονος ηγεμόνας είναι ένας σαδιστής αξιωματικός με καλλιτεχνικές ανησυχίες. Η «τέχνη» του στηρίζεται σε μια διεστραμμένη μέθοδο κινηματογράφησης, στην κινηματογραφική προβολή φωτογραφιών που απεικονίζουν τα αποτελέσματα της βίαιης πτώσης από μεγάλο ύψος. Ένας αξιωματικός στην κορυφή για το σπρώξιμο και ένας ατάραχος γιατρός στρατοπέδου στο έδαφος συμπληρώνουν το τοπίο. Αυτή η εξαιρετική ταινία μικρού μήκους μας δείχνει που θα οδηγηθούμε ως ανθρωπότητα αν συνεχίσουμε να ακολουθούμε τυφλά την λογική της καπιταλιστικής μηχανής. Μια μηχανής που στο ηρωική της φινάλε καταστρέψει την κοινωνία και κάθε μορφή ζωτικότητας. Προτιμά να διαλύσει τα πάντα παρά να σταματήσει να λειτουργεί. Δεν φταίει αυτή. Έτσι είναι προγραμματισμένη, κάνει απλά το καθήκον της. Μην κάνετε το λάθος να δείτε την ταινία ως μια ακόμα εφιαλτική προβολή του μέλλοντος. Μια αρνητική ουτοπία που έχουμε οριστικά διαγράψει. Η τέχνη της καταστροφής είναι ήδη παρούσα. Η Άρεντ μας αποκάλυψε πως ο ολοκληρωτισμό δε βασίστηκε στους διεσταλμένους δικτάτορες αλλά στους απλούς στρατιώτες, στους απλούς πολίτες, στους φιλήσυχους ψηφοφόρους, σε όσους ποτέ δεν αναρωτήθηκαν αν έχουν οποιαδήποτε λογική αυτά που τους ζητούν να πράξουν. Ο φασισμός είναι η «απόλυτη κοινοτυπία». Σήμερα, αύριο, πρώτη Μάη, έκτη Μάη. Αφίσα, προκήρυξη, πορεία, ταβέρνα, ρετσίνα. Άλλοι ψηφίζουν «αριστερά» άλλοι «δεξιά» σαν να μην συμβαίνει τίποτα. όμως το εφιαλτικό μοτίβο της απόλυτης κοινοτοπία, που διατρέχει οριζόντια όλη την κοινωνική αποχαύνωση και της επιβάλει να αναπαράγει αυτιστικά όλα τα κενά νοήματος στερεότυπα, κρύβει στο φόντο τον αξιωματικό των ες/ες. ΟΧΙ δεν είναι η γραφικοί της Χρυσής Αυγής που όψιμα όλο το πολιτικό προσωπικό μας ζητά να απομονώσουμε για να σώσουμε [ή να δικαιώσουμε] τη «δημοκρατία», είναι η ίδια η «δημοκρατία» στο βαθμό που έχει μετατρέψει την κοινωνία στο πειραματικό εργοστάσιο του ολοκληρωτισμού για να σώσει την αδηφάγα διαστροφή των καπιταλιστών για κέρδος. Μια δημοκρατία που ταύτισε πια το καθήκον των πολιτιών της με αυτό το κέρδος. Ο στρατιώτης που πέφτει ηρωικά νιώθει ότι έπραξε το καθήκον του, ότι η ασήμαντη ζωή του έγινε ηρωική έξοδος. Ζούμε πια σε ένα κοινωνικό στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου το καθήκον των ανθρώπων είναι να ζουν μια «γενική ζωή», να υπακούουν χωρίς να σκέπτονται. Σαν στρατιώτες. Κάναμε απλά το καθήκον μας έλεγαν πάντα οι αξιωματικοί των ες/ες, ακλουθούσαμε εντολές. Σε άλλη περίπτωση μας είχαν πει πως θα έρθει η καταστροφή, ο κομμουνισμός, οι Εβραίοι. «Όποιος δεν θέλει να μιλάει για τον καπιταλισμό καλό είναι να σωπαίνει για το φασισμός» έναν «φασισμό που ανατέλλει ενώ εμείς τραγουδάμε κοινοτοπίες»



Μαθήματα Aυτομόρφωσης 
πρώτος κύκλος: ψυχανάλυση και πολιτική
Μάθημα Πρώτο: Εν αρχή ην η Άννα – Α’ μέρος  

Αν






Αν οι υπολογισμοί ήταν σωστοί 
τώρα θα ήμουν κάποιος άλλος 
Κάποιος ηλίθιος βασιλιάς ανόρεχτος 
Να εξουσιάζω μηχανές και σίδερα 
Να βιάζω όλα τα έξυπνα γρανάζια 

Μα δεν τους βγήκε το καλούπι και έτσι ξέμεινα 
στη μεγάλη αποθήκη 
Μαζί με εκατομμύρια ανένταχτους 
εναλλακτικούς ιμάντες

Ἡ ἀ­νά­κρι­ση

  
  «δεν γνωρίζω κανέναν μ’ αὐ­τὸ τὸ ὄ­νο­μα.»
  «Για­τί ἔ­χω τὴν ἐν­τύ­πω­ση ὅ­τι μοῦ λὲς ψέ­μα­τα;»
Τὰ μά­τια του εἶ­χαν πε­τα­χτεῖ ἔ­ξω ἀ­πὸ τὶς κόγ­χες. Τὸ σα­κά­κι τῆς στο­λῆς ἦ­ταν ξε­κούμ­πω­το, ἀ­πο­κα­λύ­πτον­τας ἕ­να που­κά­μι­σο πνιγ­μέ­νο στὸν ἱ­δρώ­τα. Ἡ γρα­βά­τα ἦ­ταν σχε­δὸν λυ­μέ­νη, θύ­μι­ζε θη­λιὰ ποὺ μό­λις ἔ­χει πνί­ξει τὸν λαι­μὸ ἑ­νὸς ἐγ­κλη­μα­τί­α. Εἶ­χε κι ἕ­να τσι­γά­ρο στὸ στό­μα, μιὰ χι­λι­ο­μα­ση­μέ­νη γό­πα ποὺ ὅ­λο ἔ­λε­γε νὰ τὴν φτύ­σει κι ὅ­λο τὸ με­τά­νι­ω­νε.
  «Θὰ μι­λή­σεις, ἢ θὰ μὲ κά­νεις νὰ χά­σω τὴν ὑ­πο­μο­νή μου;»
  «Σοῦ τὸ ὁρ­κί­ζο­μαι, ἀ­στυ­νό­με, δὲν ξέ­ρω τί­πο­τα.»
Ἀ­πο­μα­κρύν­θη­κε γιὰ λί­γο ἀ­πὸ κον­τά της, πα­ρα­μι­λών­τας, μὲ ἔκ­φρα­ση ἀ­η­δί­ας. Τὸ κρε­βά­τι ἦ­ταν ξέ­στρω­το καὶ ἡ τη­λε­ό­ρα­ση ἀ­νοι­χτή, χω­ρὶς ἦ­χο. Πά­νω στὸ κο­μο­δί­νο, ἡ κορ­νι­ζα­ρι­σμέ­νη οἰ­κο­γε­νεια­κὴ φω­το­γρα­φί­α ἀ­πὸ τὶς κα­λο­και­ρι­νὲς δι­α­κο­πὲς καὶ τὸ βρα­χι­ό­λι ποὺ τῆς εἶ­χε κά­νει δῶ­ρο στὴν δέ­κα­τη ἐ­πέ­τει­ο τοῦ γά­μου τους. Τὰ μπρι­γιὰν λαμ­πί­ρι­ζαν στὸ ἡ­μί­φως ποὺ δη­μι­ουρ­γοῦ­σε τὸ πορ­τα­τὶφ τῆς ἀ­νά­κρι­σης. Γύ­ρι­σε ξα­νὰ πρὸς τὴ με­ριά της καὶ κάρ­φω­σε τὸ βλέμ­μα του στὰ πό­δια της.
  «Ἂν νο­μί­ζεις ὅ­τι θὰ μὲ ξε­γε­λά­σεις μὲ κόλ­πα τύ­που “Βα­σι­κὸ Ἔν­στι­κτο”, εἶ­σαι γε­λα­σμέ­νη».
Τῆς ἔ­δω­σε ἕ­να χα­στού­κι ποὺ τὴν κόλ­λη­σε στὴν πλά­τη τῆς πο­λυ­θρό­νας. Μιὰ στα­γό­να ἀ­πὸ αἷ­μα ἐμ­φα­νί­στη­κε στὴν ἄ­κρη τοῦ στό­μα­τός της. Ἐ­κεί­νη ἔ­βγα­λε μὲ μιὰ ἀ­πό­το­μη κί­νη­ση τὶς χει­ρο­πέ­δες καὶ ση­κώ­θη­κε.
  «Εἶ­σαι ἠ­λί­θιος» τοῦ εἶ­πε κου­νών­τας μὲ ἀ­πο­γο­ή­τευ­ση τὸ κε­φά­λι.
  «Ἔ­χου­με πεῖ ὄ­χι χα­στού­κια».
Ἄ­νοι­ξε τὴν πόρ­τα τῆς κρε­βα­το­κά­μα­ρας καὶ ἔ­φυ­γε.


τάσος ψάρρης

Όψεις του κοινωνικού πολέμου μπροστά στις 17 Ιουνίου

9 ερωτήματα για επίδοξους λύτες… 

Σε ποιόν να πουληθώ; 
Ποιο θηρίο να λατρέψω; 
Ποιες καρδιές να συντρίψω; 
Ποια ψέματα να πω; 
Σε ποιο αίμα να βουτήξω; 
Καλύτερα να μην μπλέξεις με την εξουσία. 
 -Αρθούρος Ρεμπώ 


23 Οκτωβρίου 2008. Ο Άλαν Γκρίνσπαν, ο μέχρι πρότινος μάγος της παγκόσμιας οικονομίας, καταθέτει στην επιτροπή του αμερικάνικου κογκρέσου που εξετάζει τα αίτια της κρίσης. Στην επίμονη ερώτηση ενός βουλευτή από την Καλιφόρνια για το «εάν αναλογίζεται τις ευθύνες του, καθώς ακολουθώντας πιστά τη δική του οικονομική ιδεολογία σαν θεολογικό δόγμα, η Αμερική οδηγήθηκε στην κατάρρευση της lehman brothers και μαζί της ο πλανήτης ολόκληρος στη μεγαλύτερη καπιταλιστική κρίση όλων των εποχών» ο Γκρίνσπαν απάντησε σκυθρωπός: «Ανακάλυψα ένα σφάλμα στο μοντέλο που θεωρούσα πώς λειτουργεί ο κόσμος».